De Hollandse Herder buitengewoon gewoon
De Hollandse Herder langhaar is geen opvallende verschijning.
Geen weelderige vacht tot op de grond, waarmee hij na de wandeling ongemerkt allerlei takjes, blaadjes en kilo’s zand mee naar huis kan slepen. Geen vacht waar de baas wekelijks uren mee moet stoeien om alles een beetje klitvrij te houden en waardoor er te weinig tijd overblijft om er samen lekker op uit te trekken. Geen opvallende sneeuwwitte vacht die er op een plaatje flitsend uitziet, maar die na een boswandeling met hondenweer toch ietwat smoezelig wordt.
Geen schattige hangoren die bevattelijk zijn voor oorontstekingen. Geen grappige rimpels in kop of snuit, waardoor vaak problemen ontstaan met andere honden doordat die denken dat de rimpels in de snuit een agressieve stemming weergeven. Geen indrukwekkende kolos van meer dan 70 kilo (die het dier dan zijn hele leven mee moet slepen, waardoor hij helaas vaak al met een jaar of zeven komt te overlijden omdat het gestel de massa niet meer kan meetorsen).
Geen hond die het interieur van de woning van zijn gezin rigoureus verbouwd als deze hem minder dan 2 uur per dag intensieve beweging geeft. Geen hond die met blikkerende tanden het bezoek verwelkomt. Geen superalerte hond die onmiddellijk zeer heftig reageert op alles wat hij tegenkomt en die vergeet om situaties eerst in te schatten en wiens krachten door al die heftigheid vaak snel verspeelt zijn.
Als langhaar Hollander heb je een vacht van gemiddelde lengte. Genoeg voor een aantrekkelijk uiterlijk, maar niet zo lang dat het erg veel onderhoud vergt. Af en toe een borstel met wat meer aandacht voor de kraag (vooral bij de oren) en broek (= de vacht aan de achterbenen) is doorgaans voldoende. Tijdens de ruiperiode laat met name de ondervacht in plukken los. Dan is wat vaker en uitgebreider borstelen handig. Veel mensen verkijken zich op een langhaarvacht. Ze denken dat een kortharige vacht minder overlast geeft in de ruiperiode. Het tegendeel is waar. Bij een kortharige hond valt elk haartje afzonderlijk en dwarrelt vervolgens door het huis. Zo’n los haartje kan gemakkelijk in de kledingkast of tussen het serviesgoed belanden. Geen ramp zo’n enkel los haartje, maar helaas zitten er aan een middelgrote hond in de rui een heleboel losse haartjes. Zo op het eerste gezicht lijkt de vacht van de langhaar zwart met meer of minder bruine of grijze strepen. Schijn bedriegt. Eigenlijk is de Hollander bruin of grijs met zwarte strepen. Soms heeft hij zoveel strepen (stroming genoemd) dat het lijkt of hij bijna zwart is. De meeste langhaar hollanders zijn goudgestroomd. Af en toe zien we nog een zilvergestroomde Hollander.